Από μικρή περνούσα σχεδόν κάθε Πάσχα στο χωριό.Μεγαλώνοντας όμως το σχεδόν κάθε Πάσχα έγινε μία στο τόσο!Φαντάζομαι πως και σε εσάς πάνω-κάτω κάτι παρόμοιο συμβαίνει.Είναι γεγονός πως αν δεν κάνεις Πάσχα στο χωριό ΔΕΝ καταλαβαίνεις ότι είναι Πάσχα!Είναι οι μυρωδιές,είναι η ατμόσφαιρα,είναι οι παιδικοί φίλοι,είναι η ζεστασία που νιώθουμε όλοι στην καρδιά,είναι τα έθιμα που εκεί τα βιώνουμε αλλιώς.Στην Ανάσταση εκτός από τα "μπαμ-μπουμ" έχουμε και έθιμο που το λέμε "Φανό",καίμε και εμείς τον Ιούδα με δικό μας τρόπο!Ευτυχώς το "Καραούλι" βρίσκεται απέναντι απ'την εκκλησία μας και έτσι το θέαμα μετά το "Χριστός Ανέστη" είναι μοναδικό!Μπορεί ως νεολαία να μην έχουμε και πολλή όρεξη να ανεβάσουμε όλες αυτές τις "μπάτσες" στην κορυφή απ'το "Καραούλι" αλλά τελικά ο ένας παρακινεί τον άλλον δημιουργώντας κάθε φορά κάτι ξεχωριστό!Το Μ.Σάββατο όλοι το κοιτάμε και καμαρώνουμε για αυτό που φτιάξαμε και με χαρά περιμένουμε πότε θα σκάσει και το τελευταίο γκαζάκι!Είναι μερικά πράγματα που όσο χρονών και να φτάσεις πάντα θα τα αντιμετωπίζεις σαν μικρό παιδί...
Υ.Γ : Μακάρι να έρθει η στιγμή που τα αφεντικά θα μας αναγκάζουν να φεύγουμε απ'τη δουλειά για να περνάμε ΚΑΘΕ Πάσχα στο χωριό!
